Polichlorowane bifenyle (PCB) to grupa związków chemicznych zakwalifikowanych jako szczególnie niebezpieczne. Stanowią o tym przede wszystkim dwie cechy: kancerogenność i niemal brak możliwości biodegradacji. Polichlorowane bifenyle jako trwałe substancję kumulują się w organizmach żywych i przenoszone w łańcuchu troficznym mogą powodować uszkodzenia wątroby, nerek, śledziony, być przyczyną chorób nowotworowych, a nawet prowadzić do zmian genetycznych.

Używanie PCB jest obecnie zabronione prawem, ale z uwagi na powszechne zastosowanie w przeszłości jako składnika olejów elektroizolacyjnych ich obecność w zużytych i działających dotychczas urządzeniach jest ciągle problemem. Dotyczy to przede wszystkim kondensatorów energetycznych, transformatorów, dławików, wyłączników i innych tego typu produktów.

Zgodnie z Ustawą o wprowadzeniu ustawy Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw został nałożony obowiązek usunięcia PCB ze wszystkich urządzeń go zawierających nie później niż do 31 grudnia 2010 roku.

Metodę postępowania określa rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 24 czerwca 2002 r. w sprawie wymagań w zakresie wykorzystywania i przemieszczania substancji stwarzających szczególne zagrożenie dla środowiska oraz wykorzystywania i oczyszczania instalacji lub urządzeń, w których były lub są wykorzystywane substancje stwarzające szczególne zagrożenie dla środowiska (Dz. U. Nr 96, poz. 860). Polega ona na dekontaminacji lub unieszkodliwieniu urządzeń zawierających polichlorowane bifenyle. Dekontaminacja uznawana jest za skuteczną, jeśli w wyniku pomiarów zawartości PCB po 90 dniach od napełnienia ich cieczą, niezawierającą PCB, nie stwierdza się obecności tej substancji w ilościach powyżej 0,005% (wagowo).

Dodatkowym obowiązkiem jest odpowiednie oznakowanie urządzeń po dekontaminacji, które powinno charakteryzować się trwałością i nieścieralnością. Wymagana informacja musi zawierać następujące pozycje:

• "Urządzenie (instalacja) po dekontaminacji",
• "Ciecz zawierająca PCB została zastąpiona",
• nazwa substytutu,
• data wymiany,
• stężenie PCB w cieczy usuniętej X% wagi,
• stężenie PCB w cieczy nowej X% wagi.

Wszystkie urządzenia lub instalacje podlegają procedurze sprawdzania, inwentaryzowania i odpowiedniego oznaczania. Ponadto należy przekazywać informacje do właściwego wojewody (przedsiębiorcy) lub wójtowi, burmistrzowi bądź prezydentowi miasta (osoby fizyczne).

Sposób oznakowania określają Polskie Normy a podlegają jemu następujące urządzenia i instalacje:

• urządzenia, zespoły urządzeń, instalacje zawierające PCB w ilości większej niż 5 dm3,
• zbiorniki, w których znajdują się usunięte ciecze zawierające PCB,
• zbiorniki, w których znajdują się elementy zanieczyszczone PCB,
• obszary magazynowania urządzeń i zbiorników.

Inwentaryzacja powinna zawierać regularnie aktualizowaną dokumentację, zawierającą:

• nazwę i adres użytkownika urządzenia lub instalacji,
• lokalizację i opis urządzenia lub instalacji,
• ilość i charakterystykę PCB zawartego do przeprowadzenia lub przewidywanych do przeprowadzenia w odniesieniu do urządzenia lub instalacji,
• datę sporządzenia dokumentu.