Opłata za korzystanie ze śro­dowiska naturalnego ponoszo­na jesi na podstawie ustawy Prawo ochrony środowiska i jest ściśle związana z uzyska­nym przychodem. Do ponosze­nia tej opłaty są zobowiązane podmioty korzystające ze śro­dowiska. Opłata jest uiszczana za: wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, wprowa­dzanie ścieków do wód lub do ziemi, pobór wód oraz składo­wanie odpadów. Przedsiębiorcy muszą więc w zależności od profilu swojej działalności odprowadzać obowiązkową opłatę środowi­skową. Kosztami podatkowymi są natomiast koszty ponie­sione w celu osiągnięcia przy­chodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przy­chodów. Niewątpliwie opłaty środowiskowe taki warunek spełniają. W konsekwencji mogą one być zaliczone do kosztów uzyskania przycho­dów przez prowadzącego działalność gospodarczą.

Jednocześnie przepisy usta­wy o PIT wyłączają z możliwo­ści zaliczenia do kosztów po­datkowych grzywien i kar pie­niężnych orzeczonych w po­stępowaniu karnym, karnym skarbowym, administracyj­nym i w sprawach o wykrocze­nia oraz odsetek od tych grzy­wien i kar. Do kosztów nie za­licza się też kar, opłat i odszko­dowań oraz odsetek od tych zobowiązań z tytułu nieprze­strzegania przepisów w zakre­sie ochrony środowiska. Ozna­cza to, że administracyjne ka­ry pieniężne w razie korzysta­nia ze środowiska z przekro­czeniem lub naruszeniem warunków określonych w po­zwoleniu lub innej decyzji nie będą mogły być zaliczone do kosztów podatkowych

 

Gazeta Prawna