Minął ponad rok od zamknięcia składowiska odpadów w Łęgajnach, a procesurekultywacji jeszcze nie rozpoczęto. Właściciel, Zakład Gospodarki Odpadami Komunalnymi w Olsztynie przyznaje, że nie przystąpi do robót, bo nie ma na rekultywację pieniędzy.

A po drodze są jeszcze inne przeszkody! — opowiada prezes ZGOK Ryszard Szymański, tłumacząc opóźnienia. — Bur­mistrz Barczewa Lech Nitkow-ski zapowiada, że samochodów z materiałami do rekultywacji do Łęgajn nie wpuści, dopóki nie zostanie naprawiona droga dojazdowa do składowiska na terenie gminy.

Jak zamykano składowisko

W szczytowym okresie swo­jego istnienia Łęgąjny przyj­mowały 300 ton odpadów rocznie, o wiele za dużo, jak na możliwości. Wreszcie w 2007 roku ilość odpadów zgroma­dzonych w Łęgajnach sięgnęła 2 mln ton. Przy dużych opa­dach, podczas których deszcz przenikał przez zgromadzone warstwy db gleby, zagrażało to środowisku naturalnemu. Warunkiem dopuszczenia do dalszej eksploatacji było uszczelnienie przez ZGOK dna składowiska.

Zarząd spółki tych prac nie wykonał i los składowiska zos­tał przesądzony! — uważa Piotr Kowalski, który od lat prowadzi ze ZGOK swoją pry­watną wojnę.

Kowalski jest właścicielem punktu skupu metali koloro­wych w Olsztynie oraz rzecz­nikiem kilkudziesięciu złomia-rzy, którzy pracowali na składo­wisku.

Jak twierdzi prezes Szymański, przyczyną były wysokie koszty tego zabiegu, nie do udźwig­nięcia przez spółkę. Władze miasta też nie pomogły. Składo­wisko w Łęgajnach zamknięto 30 kwietnia 2007. Śmieci za­częto wozić do Mławy. Koszty transportu i utylizacji, jakie po­nosi spółka obecnie, wzrosły z 85 zl za tonę do 186,5 zł.Niemal natychmiast od za­mknięcia składowiska roz­poczęły się konsultacje, w jaki sposób zrekultywować tak olbrzymi zbiornik odpadów.

Dwa pierwsze projekty wzbu­dziły ostry sprzeciw sołectwa Łęgąjny. Trzeci, przy pewnych zastrzeżeniach sołectwa i władz Barczewa, trafił obecnie na biurko marszałka Jacka Pro-tasa. Koncepcja, jaką przed­stawiła spółka, przewiduje uszczelnienie czaszy składo­wiska warstwami nieprze­puszczalnymi, co spowoduje spływ wód opadowych po jej powierzchni na sąsiednią działkę. Zostaną tam nasa­dzone drzewa i krzewy, jak wierzba ekologiczna.

Sęk w tym, że ZGOK, nawet jeżeli marszałek projekt za­twierdzi, pieniędzy na rekul­tywację Łęgajn nie ma. Liczy, że środki zostaną przyznane z Unii Europejskiej, w ramach projektowanego „Systemu za­gospodarowania odpadów ko­munalnych w Olsztynie, bu­dowa Zakładu Unieszkodli­wiania Odpadów". Pozostaje tylko czekać.

Na drogę kasy nie damy!

Brak decyzji uniemożliwia nam gospodarkę w Łęgajnach! — skarży się burmistrz Nitkowski. — Nadal też nie mam odpowiedzi na pytanie, czy ZGOK dołoży się finansowo do naprawy drogi do Nikielkowa, zdewastowanej przez sa­mochody, które przez lata przy­woziły do Łęgajn odpady. Jej stan znacznie się pogorszy, bo przecież rekultywacja wymaga także użycia ciężkiego sprzętu.

Dyrektor Szymański mówi, że jego firma pieniędzy na drogę nie ma. Czy stan składo­wiska zagraża środowisku na­turalnemu Prezes Szymański uspokaja, że system odgazo­wywania, jaki stosuje się tu od 1998 roku, jest szczelny.— Jeszcze nie jest za późno, można do Łęgajn wrócić! — upiera się Kowalski. — Tylko trzeba znaleźć środki na po­wtórne uruchomienie składo­wiska, poprzedzając to oczy­wiście uszczelnieniem jego dna.

Dyrektor Szymański odpo­wiada, że sprawa jest pi-zesądzona. Obecnie czasza składowiska jest pokryta grubą warstwą ziemi. ZGOK-owi ochrona środowiska nie wy­znaczyła terminu, w jakim ma rozpocząć proces rekultywacji.

Gazeta Olsztyńska