31 lipca mija termin uiszczenia opłat za korzystanie ze środowiska. Podmioty do tego zobowiązane nie mogą czekać na wymierzenie opłaty przez organ administracji. Muszą same ją określić, a następnie wnieść.

Opłaty za korzystanie ze środowiska uregulowane są przede wszystkim w ustawie Prawo ochrony środowiska. Zasadniczo opłaty za korzystanie ze środowiska ponoszone są za': (1) wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, (2) wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi, (3) pobór wód oraz (4) składowanie odpadów. Trzy pierwsze z wymienionych punktów budzą mniejsze wątpliwości przedsiębiorców. Ostatni natomiast kojarzy się przede wszystkim z podmiotami prowadzącymi działalność w zakresie składowania odpadów. Tu jednak należy zwrócić uwagę, że zgodnie z ustawą o odpadach -każdy podmiot może przekazać posiadane przez siebie odpady jedynie podmiotom posiadającym odpowiednie zezwolenia na gospodarowanie odpadami. Zgodnie natomiast z prawem ochrony środowiska - udostępnienie odpadów podmiotom nieposiadającym stosownych zezwoleń oznacza, że to na przekazującego odpady przechodzi obowiązek uiszczenia opłaty za składowanie odpadów. Tym samym rzeczywisty zakres podmiotowy opłaty za składowanie odpadów może znacznie wykraczać poza krąg zarządzających składowiskami. Oznacza to również, że przedsiębiorcy powinni weryfikować zakres uprawnień odbiorców odpadów w zakresie gospodarowania nimi.

Obowiązek co pół roku

Zgodnie z prawem ochrony środowiska podmiot, którego dotyczy opłata, powinien dokonać jej samooblicze-nia. Oznacza to, że podmioty korzystające ze środowiska nie mogą czekać na wymierzenie opłaty przez organ administracji, lecz muszą dokonać samodzielnego określenia wysokości opłaty na podstawie prowadzonych przez siebie ewidencji oraz posiadanych danych, a następnie uiścić opłatę. Opłaty za korzystanie ze środowiska uiszcza się w cyklach półrocznych, do końca miesiąca następującego po każdym półroczu (czyli do 31 stycznia oraz do 31 lipca każdego roku) na rachunek właściwego urzędu marszałkowskiego (stąd potoczna ich nazwa opłaty marszałkowskie).

Równocześnie z uiszczeniem opłaty podmiot korzystający ze środowiska winien przedłożyć marszałkowi oraz wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska (a w przypadku opłaty za składowanie odpadów -także właściwemu wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta) formularz zawierający dane, na podstawie których opłata została obliczona. Wzory formularzy uregulowane są w rozporządzeniu ministra środowiska z 15 grudnia 2005 r. (Dz.U. z 2005 r. nr 252, poz. 2128). Podstawą wypełnienia formularza przez podmiot uiszczający opłatę powinna być prowadzona przez niego ewidencja obejmująca między innymi:

•  informacje o ilości i rodzajach gazów lub pyłów wprowadzanych do powietrza oraz dane, na podstawie których określono te ilości,
• informacje o ilości i jakości pobranej wody powierzchniowej i podziemnej,
• informacje o ilości, stanie i składzie ścieków wprowadzanych do wód lub do ziemi,
• informacje o wielkości, rodzaju i sposobie zagospodarowania terenu, z którego odprowadzane są ścieki.
  
  

Warto pamiętać, że w razie nie-przedłożenia formularzy lub w razie przedłożenia formularzy zawierających informacje budzące zastrzeżenia marszałek województwa wymierzy opłatę na podstawie własnych ustaleń.

 Wysokość opłat

Prawo ochrony środowiska reguluje jedynie górne stawki opłat za korzystanie ze środowiska. Szczegółowe stawki określone są w rozporządzeniu Rady Ministrów z 20 grudnia 2005 roku (Dz.U. nr z 2005 r. 260, poz. 2176). Sprawdzając aktualną wysokość stawek opłat, należy jednak wziąć pod uwagę ich zmiany obowiązujące od 1 stycznia 2008 r. - wynikające z obwieszczenia ministra środowiska z 20 września 2007 r. (M.P. z 2007 r. nr 68, poz. 754) oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 czerwca 2007 roku (Dz.U. z 2007 r. nr 106, poz. 723). Należy również pamiętać, że nie wnosi się opłat, których półroczna wysokość nie przekracza 400 zł.